آشنایی با مدالیته شاک ویو درمانی

شاک‌ویو درمانی (تراپی) ، روشی نوین و غیرتهاجمی است که با استفاده از امواج مکانیکی فراصوت با انرژی بالا، به درمان بافت‌های آسیب‌دیده می‌پردازد. این روش درمانی با اعمال امواج شوک قوی و پرقدرت بر روی ناحیه مورد نظر، بافت‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در‌واقع امواج شاک، امواجی قدرتمند با انرژی و دامنه بالا هستند که با ایجاد پارگی‌های میکروسکوپی بسیار کوچک در منطقه تحت درمان، باعث آزاد شدن برخی مواد و افزایش تراکم مویرگ‌ها و بهبود خون‌رسانی به بافت آسیب‌دیده می‌شود. این عوامل در نهایت منجر به تسریع روند درمان و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده می‌گردند.

به طور کلی اعمال امواج شاک‌ویو منجر به ایجاد تغییرات فیزیولوژیکی در ناحیه تحت درمان می شود، این تغییرات به شرح زیر است:

• افزایش جریان خون و اکسیژن رسانی به بافت: موج های شاک باعث ایجاد میکروجریان های خونی در بافت های آسیب دیده شده و این به نوبه خود سبب بهبود و تسریع در روند التیام می شود.
• تحریک سلول های التیام دهنده: این موج ها همچنین باعث تحریک و فعال سازی سلول های استخوان ساز، غضروف ساز و ترمیم کننده تاندون ها می شوند.
• کاهش درد: شاک ویو تراپی با دستکاری عصب های محیطی و بلوکه کردن انتقال سیگنال های درد، موجب کاهش درد در ناحیه آسیب دیده می گردد.

برای انجام شاک‌یو درمانی ژل مخصوصی بر روی ناحیه مورد نظر اعمال می‌شود و پس از آن، پروب دستگاه روی پوست بیمار قرار می‌گیرد، تا امواج شاک‌ویو از طریق پروب دستگاه به بافت هدایت شوند.

 از جمله رایج‌ترین کاربردهای شاک‌ویو درمانی: می‌توان به کاهش و تسکین انواع درد اسکلتی-عضلانی، خار پاشنه، کمردرد، زانو درد، درد گردن، کف پا، کشاله ی ران، بدشکلی های مفصلی ، تسریع در رشد بافت های جدید و … اشاره کرد.

از  جمله موارد منع استفاده از شاک ویو درمانی عبارت است از :

• روی قفسۀ سینه و بافت­های حاوی گاز مانند ریه
• بیمارانی که مشکل انعقاد خون دارند.
• روی صفحات رشد استخوان (صفحات اِپی‌فیزیال)
• روی نواحی دارای بافت یا تومورهای بدخیم
• بیمارانی که از دستگاه ضربان‌ساز قلب (Pacemaker) یا سایر ایمپلنت‌های الکتریکی استفاده می‌کنند.