آشنایی با مدالیته تکار درمانی

واژه تکار از Transfer of energy capacitive and resistive گرفته شده است که به معنای تحریک روند ترمیمی فیزیولوژیکی و بالابردن سرعت زمان بازسازی است.

تکار درمانی، روشی نوین و غیرتهاجمی است که از طریق ارسال امواج رادیوفرکانسی و ایجاد جریان های الکترومغناطیسی در بدن بیمار، به بهبود بافت های آسیب دیده و افزایش خون‌رسانی به بافت کمک می‌کند. در این روش، جریان خون به صورت یکنواخت و عمقی افزایش می‌یابد. این امر منجر به افزایش متابولیسم سلولی می‌شود و تسریع فرآیند ترمیم و التیام بافت آسیب‌دیده و کاهش درد را به دنبال دارد. این روش درمانی با تغییر مداوم و سریع قطبیت جریان فرکانسی، حرکت ناهمگونی از یون‌ها را در بافت ایجاد می‌کند که منجر به تولید انرژی جنبشی و در نتیجه، گرما می‌شود. گرمای ایجاد شده در اثر این درمان، باعث گشاد شدن رگ‌های خونی و افزایش جریان خون در ناحیه مورد درمان می‌شود که در نهایت به بهبود اکسیژن‌رسانی و تغذیه بافت کمک می‌کند.

لازم به ذکر است که امواج حاصل از دستگاه تکار کاملا با بدن انسان سازگار است و هیچ گونه عارضه ای را برای بیماران به دنبال نخواهد داشت.

از جمله رایج‌ترین اثرات درمانی تکار عبارت است از:

افزایش خون‌رسانی و تسریع بهبود بافت‌های آسیب دیده
کمک به کاهش تورم و درمان التهاب‌های مزمن
افزایش دامنه‌ی حرکتی مفاصل آسیب دیده
تحریک به آزادسازی هورمون‌های ضد درد و تسکین دهنده
بهبود فرآیند ترمیم از طریق افزایش نرخ فعالیت‌های متابولیک
افزایش بازجذب توده‌های هموراژی

از جمله موارد منع استفاده از تکار درمانی عبارت است از:

بارداری
قاعدگی (ناحیۀ لگن و شکم)
تومورها و نواحی مشکوک به بدخیمی
زخم باز، هماتوم و بافتهای در حال خونریزی
تب و عفونت
بافتهای غده‌ای (مثل بیضه، تیروئید، تخمدان)
التهاب حاد
ایمپلنت‌های الکتریکی مثل ضربان‌ساز قلبی (Pacemaker)، پمپ انسولین، سمعک، ایمپلنت حلزونی گوش
صفحات رشد در کودکان
ایمپلنت‌‌های فلزی
تا 6 ماه بعد از پرتو درمانی
ترومبوز و اختلالات عروقی
بر روی قلب
افراد مبتلا به صرع
محل قرارگیری وسایل جلوگیری از بارداری داخل رحمی (IUD)
ناحیۀ سر و قدام گردن